دلم میخواست یکی و داشتم ،تا بعضی وقتا که از دست آدما بغضم میگرفت میومد کنارم ،دستاشو میزاشت دوطرف صورتم، زل میزد. توو چشمام و میگفت هی تو منو داری بغض چرا....
مردم اغلب بی انصاف، بی منطق و خود محورند، ولی آن ها را ببخش. اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند، ولی مهربان باش. اگر موفق باشی دوستان دروغین و دشمنان حقیقی خواهی یافت، ولی موفق باش. اگر شریف و درستکار باشی فریبت می دهند، ولی شریف و درستکار باش. آنچه را در طول سالیان بنا نهاده ای شاید یک شبه ویران کنند، ولی سازنده باش. اگر به شادمانی و آرامش دست یابی حسادت می کنند، ولی شادمان باش. نیکی های درونت را فراموش می کنند، ولی نیکوکار باش. بهترین های خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد. و در نهایت می بینی هر آنچه هست همواره میان « تو و خداوند» است نه میان تو و مردم.
به کی بگم روزت مبارک چند روز پیش سالگرد رفتنت از پیش ما بود روز پدرو به کی تبریک بگم آخه برات چی بخرم؟ ازت دورم از آرامگاهت دورم حتی نمیتونم اشکامو به سنگ مزارت هدیه بدم دلم بی قراره دلم پره یه چیزی داره گلومو فشار میده یه جای خالی دارم که با هیچی پر نمیشه کجایی؟ اونجا هم خبری هست امشب؟ اینجا که امشب یتیم ها عید ندارن عزیزم چه حس بدی دارم حتی نمیتونم بنویسم بابا قربون دستات برم هر جا هستی دستاتو میبوسم بابا جون الهی دورت بگردم روزت مبارک
اونایی که بابا هنوز کنارشونه خاک پاش رو، روي چشماتون بذارید و قدرشو بدونین....
سلام بر پدر سلام بر عشقی که همیشه در دلمان زنده است و پایدار سلام بر کوهی که همواره پشت و پناهمان بوده و هست سلام بر دُر دانه ای که عشقش دیوانه کننده است سلام بر خَشِنی که رئوف بود و من ندانستم علت خشمش چه بود تا اینکه تنهایم گذاشت سلام بر عشقم سلام بر پدرم
درد علی (ع) دو گونه است، دردی که از ضربه ی ابن ملجم در فرق سرش احساس میکند و درد دیگر دردی (بسیار بزرگ) است که او را تنها در نیمه شب های خاموش به دل نخلستانهای اطراف مدینه کشانده و به ناله درآورده است. ما تنها بر دردی می گرییم که از ابن ملجم در فرقش احساس می کند، اما این درد علی (ع) نیست؛ دردی که چنان روح بزرگی را به ناله آورده است ، تنهایی است، تنهایی که ما آن را نمی شناسیم.
باید این درد را بشناسیم نه آن درد را، که علی (ع) درد شمشیر را احساس نمی کند و ما درد علی را احساس نمی کنیم.
به وبلاگ ما خوش آمدید.
آغوش تنها پاركينگي است كه جريمه ندارد
وبوسه تنها تصادفي است كه خسارت ندارد
پس بيا در پاركينگ باهم تصادف كنيم.
salari.eshagh@yahoo.com
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
